صمغ آباد به روایتی که نقل قدیمی ها نسل به نسل رسیده صمغ آباد (جمع آباد) بوده و از جمع شدن دوازده روستای کوچک که در اطراف با فاصله های کم بوده جمع آباد که به مرور صمغ آباد شده و به روایتی به علت فراوانی شیره ای درخت (صمغ) صمغ آباد نامیده شده است.
تاریخ شکل گیری روستا به درستی معلوم نیست ولی با توجه به جنگل هورس و زیارتگاهی به نام قدمگاه ابوالفضل عباس نشان دهنده قدمت بیش از 1200 سال سابقه دارد.
قدمگاه:
به روایت گذشته ها در یکی از جنگهای صدر اسلام آقا ابوالفضل عباس از سرداران سپاه اسلام که به ایران آمده درحال عبور از منطقه در قدمگاه صمغ آباد نماز گزارده که معروف به قدمگاه ابوالفضل عباس شده که زیارتگاه مومنین می باشد.
قلعه ای درصمغ آباد وجود داشته که آثارآن باقیست این قلعه در زمان شاه طهماسب صفوی که پایتخت آن در قزوین بوده حدود 400 سال قبل ساخته شده استراحت گاه خانوادگی و ییلاقی و خصوصاً مادر شاه طهماسب بوده که در تابستان ها سکونت داشته اطراف قلعه نیز خانه های روستایی وجود دارد.
مسجد قدیمی صمغ آباد حدود بیش از 200 سال قدمت دارد که اکنون بازسازی شده که در مرکز روستا قرار دارد.
بالا محله ( آبله سر) به علت قرار گرفتن در بالای روستا.
شیخ محله: این اسم به نام متولی قدمگاه می باشد.
پایین محله، میان محله، (مسجدی در) به معنی کنار مسجد (لاتی دم) که به معنی کنار رودخانه می باشد.
آبلوی سر، ( چشمه ای در) یعنی کنار چشمه
قورچیان صمغ آبادی معروف به قورچی طایفه
شعبانی صمغ آبادی معروف به شبان طایفه
باقری صمغ آبادی معروف به باقری طایفه
شاگلدی صمغ آبادی معروف به شاگلدی طایفه و سایر...
قلعه ای درصمغ آباد وجود داشته که آثارآن باقیست این قلعه در زمان شاه طهماسب صفوی که پایتخت آن در قزوین بوده حدود 400 سال قبل ساخته شده استراحت گاه خانوادگی و ییلاقی و خصوصاً مادر شاه طهماسب بوده که در تابستان ها سکونت داشته اطراف قلعه نیز خانه های روستایی وجود دارد.
مسجد قدیمی صمغ آباد حدود بیش از 200 سال قدمت دارد که اکنون بازسازی شده که در مرکز روستا قرار دارد.
محلات:
روستای صمغ آباد از چند محله تشکیل شده بالا محله ( آبله سر) به علت قرار گرفتن در بالای روستا.
شیخ محله: این اسم به نام متولی قدمگاه می باشد.
پایین محله، میان محله، (مسجدی در) به معنی کنار مسجد (لاتی دم) که به معنی کنار رودخانه می باشد.
آبلوی سر، ( چشمه ای در) یعنی کنار چشمه
طایفه ها:
صفی صمغ آبادی معروف به صفی پورطایفهقورچیان صمغ آبادی معروف به قورچی طایفه
شعبانی صمغ آبادی معروف به شبان طایفه
باقری صمغ آبادی معروف به باقری طایفه
شاگلدی صمغ آبادی معروف به شاگلدی طایفه و سایر...
زبان:
فارسی، متمایل به قزوینی، فارس متمایل به گیلکی مازندرانی و تاد و در اغلب کلمات حروف ترکی و عربی به کار رفته است.